زایمان – زمان تولد!
وضع حمل به روشهای مختلفی شروع میشود. اغلب با درد شروع میشود اما اولین نشانه آن میتواند «پاره شدن کیسه آب» یا ترشح لایه مخاطی رحم حاوی رگههایی از خون باشد. اگر به کمک نیاز دارید یا تردید دارید که کیسه آب پاره شده است، با بخش زایمان تماس بگیرید.
در بیمارستان، ابتدا با ماما ملاقات میکنید که ارزیابی میکند وضع حمل شروع شده است و اینکه باید پذیرش شوید یا خیر. اگر روند وضع حمل شروع شده باشد، پذیرش میشوید.
برای اینکه تصویری از احوال کودک در رحم داشته باشید، صدای قلب او با استفاده از دستگاه CTG بررسی میشود که ضربان قلب او و نیز روند وضع حمل در رحم را نشان میدهد.
زایمان دردناک است. اما نحوه تجربه درد بین اشخاص متفاوت است. همچنین روشهای متنوعی برای تسکین آن وجود دارد. کار اساسی این است که خود را از نظر جسمی و همچنین روانی آماده کنید. مثلاً، این کار را میتوانید با خوابیدن، خوب غذا خوردن و شرکت در دوره آمادگی زایمان انجام دهید. ماما در طور زایمان توصیههایی را برای تسکین درد و بهترین روش آن به شما میدهد. میتوانید اطلاعاتی را درباره روشهای مختلف اینجا ببینید.
شما به عنوان حامی نقش فوقالعاده مهم در طول زایمان دارید. خود حضور شما و نزدیک بودن به مادر بسیار مهم است. حمایت مستمر حتی میتواند نیاز به تسکین درد به روش پزشکی، بیرون کشنده با خلاء [روش ونتوس] و عمل سزارین را کاهش دهد. بهترین حمایت از طرف کسی است که رابطهای صمیمی با مادر دارد. در نظر داشته باشید که شما همچون فانوس دریایی در یک زمین هستید و اینکه شخصی که زایمان میکند همچون قایقی در دریای طوفانی است. تمام چیزی که نیاز دارید این است که نورتان را در سراسر طوفان بتابانید.
قانون شماره یک این است که نزدیک مادر بمانید. روشهای مختلف لمس کردن و ماساژ دادن را امتحان کنید. اگر متوجه شدید روشی مطلوب است، آن را ادامه دهید. اگر از اثر ماساژ مطمئن نیستید، میتوانید این کار را در دوره سه انقباض امتحان کرده و سپس آن را ارزیابی کنید. به یاد داشته باشید که لمس کردن باید در یک جهت با رحم و کودک - از بالا به پایین - باشد. با حرکت آهسته این کار را انجام دهید و احساس مادر در این باره را جویا شوید. اگر با بدخلقی روبرو شدید، احتمالاً سیستم اضطراب است که در حال پاسخگویی به شماست. سپس باید حتی سختتر تلاش کنید تا به مادر احساس ایمنی بدهید. اگر احساس کردید، توان ندارید از کارکنان بخش کمک بگیرید. اگر شما نیز به حمایت نیاز داشتید، اتفاقی غیرطبیعی نیست.
۱. فاز نهفتگی
طی فاز نهفتگی، اغلب افراد همچنان در منزل هستند. معمولاً ابتدا انقباضات به طور نامنظم شروع میشوند و حس گرفتگی عضلانی دوران قاعدگی دارند. اما به تدریج دردناکتر و شدیدتر میشوند. در نتیجه استراحت کردن، ماساژ ساده و حمام یا دوش آب گرم میتواند مفید باشد. اگر به تسکین درد بیشتری نیاز باشد، Alvedon، Panodil یا Tens را امتحان کنید که وسیله کوچکی با الکترودهای تحریککننده عصب است.
۲. فاز اتساع رحم
در فاز اتساع رحم، درد شدیدتر، طولانیتر و منظمتر میشود. سرویکس اکنون به طور کامل باز میشود. زمانی که انقباضات به 3-4 بار در هر 10 دقیقه برسد، زمان آن است که با بخش زایمان تماس بگیرید.
۳. فاز خروج
کودک مسیر زیادی را تا انتهای لگن پایین آمده و اکنون زمان شروع فشار دادن است. به طور ناخودآگاه، احتمالاً میخواهید فشار دهید، اما ممکن است ماما از شما بخواهد فقط به نفس کشیدن در میان انقباضات ادامه دهید. این امر ممکن است به این دلیل باشد که کودک هنوز به اندازه کافی به پایین نیامده است. یا ممکن است برای این باشد که بافتها فرصت بیشتری برای انبساط داشته باشند و خطر پارگی زیاد به حداقل برسد.
۴. مرحله پس زایمانی
کودک متولد شده است و احتمالاً فوراً او را به پستان مادر گذاشتهاند. کودک معمولاً بدون کمک شروع به نفس کشیدن میکند و جیغ میکشد، اما گاهی اوقات ممکن است به کمک کارکنان نیاز داشته باشد. اکنون ماما همچنین بررسی میکند که جفت بیرون آمده و رحم در حال منقبض شدن باشد. اگر به بخیه نیاز داشته باشید، ماما از بیهوشی استفاده میکند.
فرزند آوری چیزی نیست که لازم باشد آن را یاد بگیرید. بدنتان دقیقاً میداند چه کاری انجام دهد. با این حال، ممکن است عوامل مختلفی مانع کارکرد بدون مشکل بدن شما شوند. زمانی که زایمان آغاز و درد شروع شود، بدن معمولاً با حمله اضطرابی واکنش نشان میدهد. ممکن است یک واکنش «جنگ یا پرواز» رخ دهد. یعنی اینکه عضلات منقبض میشوند، تنفس تغییر میکند و شخصی که زایمان انجام میدهد صرفاً بر درد و بر خروج از آن شرایط متمرکز است. این واکنش خطرناک نیست، اما میتواند زایمان را طولانی و آن را برای مادر و نوزاد اضطرابآور کند.
حمله اضطرابی در طول وضع حمل با هورمون پرواز، آدرنالین رخ میدهد. این واکنش را میتوان با استفاده از هورمون حال خوب، اکسیتوسین، به تعادل رساند. این دارویی مسکن است و همچنین به انقباض مؤثر رحم کمک میکند. با ایجاد شرایطی که حس امنیت میدهد، باعث میشویم بدن اکسیتوسین ترشح کند. این کار همچنین به ما در کنترل آسانتر شرایط وضع حمل کمک میکند. حضور شما به عنوان شخص حامی بسیار مهم است؛ شاید اندکی ماساژ یا چیزی که مورد دلخواه مادر باشد.
در طول فاز فعال وضع حمل، انقباضات دارای آهنگ منظمی است. هر انقباض حدود 60-90 ثانیه طول میکشد و سپس مکثی رخ میدهد که حداقل طولانی نیست. این انقباضها را میتوان مثل موج یا فراز و فرود شرح داد که در پایین هر موج را میتوان میانه انقباض در نظر گرفت. سعی کنید با هم این آهنگ را پیدا کنید تا بتوانید در طول انقباضات فعالیت و در طول مکثها استراحت کنید. بر زمان حال تمرکز کنید و در هر بار به یک انقباض فکر کنید. زمانی که درد رفع شد، با هم نفسی عمیق بکشید تا بتوانید آرامش پیدا کنید و انرژی بگیرید.
نفس کشیدن
ویژه مادر در حال زایماندر میانه درد، به آرامی و بیصدا به نفس کشیدن تمرکز کنید. اگر نفس عمیق بکشید، در بدن عدم تعادل ایجاد میشود و باعث میشود اکسیژن کمتری به رحم و کودک برسد.
ویژه شخص حامیبا گوش کردن به تنفس، کمک کنید. اگر صدای نفس بسیار واضح است، به مادر یادآوری کنید که سعی کند آرامتر نفس بکشد.
کسب آرامش
ویژه مادر در حال زایمانطبیعی است که عصبی شوید و بخواهید با درد بجنگید، اما سعی در طول انقباضات کل بدن را آرام کنید. بر روی فک، شانهها، باسن و ران تمرکز کنید زیرا زمانی که مضطرب میشویم، فشار زیادی در این بخشها احساس میشود. تنها یک عضله است که باید در طول انقباضات فعالیت کند و آن عضلهای است که رحم را کنترل میکند.
ویژه شخص حامیبا نگاه کردن [به مادر] و احساس، مراقب این فشار باشید. با صحبت کردن و لمس کردن مادر، او را آرام کنید.
صدا
ویژه مادر در حال زایماناز صدای لطیف و دلپذیر در طول انقباضات استفاده کنید. تصور کنید که فک شما سنگین و آرام است. زمانی که زایمان وارد مرحلهای شدیدتر میشود، تنفس آرام و بیصدا اغلب دشوار است. سپس هنگام بیرون دادن نفس، ایجاد صدا میتواند آرامش بخش باشد. تمرکز بر صدا نیز میتواند تحمل درد را آسانتر کند.
ویژه شخص حامیبه صدای او گوش کنید و در صورت لزوم صحبت با تن صدای دلپذیر را به او یادآوری کنید. از اینکه خودتان صدایی ایجاد کنید نترسید. اگر شخص دیگری نیز در اتاق باشد، ممکن است برای مادر استفاده از صدایش راحتتر باشد.
افکار
ویژه مادر در حال زایمانبه خودتان اعتقاد داشته باشید و به خاطر داشته باشید که بدن شما، فارغ از نحوه زایمان، شگفتانگیز است. به یاد داشته باشید: دردی که متوقف شده است هرگز دوباره باز نمیگردد و اینکه دردهای وضع حمل حداقل بر خلاف دندان درد و سایر انواع دردها، با وقفه همراه هستند. همچنین شایان ذکر است که گرچه این درد اکنون آزاردهنده است، اما به زودی با فرزند کوچک خود ملاقات خواهید کرد.
ویژه شخص حامی مادر آینده را تشویق کنید و تصاویر آتی مثبتی را به او یادآوری کنید و به او در رفع افکار منفی کمک کنید. حتی اگر مادر در حال زایمان اعتقاد به خود را از دست دهد، شما باید محکم باشید و به تشویق او ادامه دهید.
به خودتان اعتماد داشته باشید
ساعات سپری شده برای زایمان میتواند چالشی بزرگ اما از طرفی دیگر تجربهای واقعاً قدرتمند باشد. شما از آن عبور خواهید کرد و خیلی زود با نوزاد خود ملاقات میکنید.
به کارکنان اعتماد کنید
هنگام وضع حمل، در دستانی امن و نزد کسانی قرار دارید که قبلاً به افراد بسیاری کمک کردهاند زایمان کنند. آنها همه چیز را دیدهاند، میدانند چه اتفاقی در بدن شما رخ میدهد و بهترین روش برای مقابله با چالشهای پیش روی شما را میدانند.
