ارتباطات خوب

شیوه نه خیلی خوب: سوالاتی که ارتباط را قطع می کنند

سوالاتی وجود دارند که برعکس، ارتباط را قطع می کنند. اشتباهات متعارف آنست که والدین:

• متهم می کنند یا مقصر می دانند
• زمان بدی را انتخاب می کنند
• با لحن منفی سوال می کنند

مثال:

"مثلاً فکر می کردی با اون کار احمقانه ای کردی چه اتفاقی می افتاد؟"

"من الان باید برم سر کارم، ولی تو چرا همیشه با "امیرا" قهر می کنی؟"

"چطوری تونستی اینقدر ساده لوح باشی؟"

شیوه خوب: سوالاتی که ارتباط را تشویق و ترغیب می کنند

وقتی سوال می کنید بهتر است موارد زیر را در نظر بگیرید:

• علاقه و همدلی نشان دهید
• لحن مهربانی داشته باشید
• وقتی سوال کنید که فرصت شنیدن پاسخ را داشته باشید
• بجای تمرکز روی مشکلات متمرکز راه حل ها باشید

مثال:

"الان فکر می کنی بهترین کاری که می توان کرد چیه؟"

"من امروز تو فکرت بودم، درس جواب دادی چی شد؟"

وقتی به حرف های فرزند خود گوش می دهید: شیوه خوب و نه خیلی خوب

بسیاری از والدین بخوبی می توانند به فرزندشان توصیه های خوب ارائه کرده و او را راهنمائی کنند، ولی به راحتی فراموش می کنند که به حرف های فرزند خود گوش بدهند. گوش دادن به حرف های کودک از چند جهت مهم است:

• وقتی والدین به حرف های فرزند خود گوش می دهند نشان می دهند که کودکان مهم هستند، و این بنوبه خود روابط را بهتر می کند.
• شما از اتفاقاتی که در زندگی کودک می افتد و آنچه که برای کودک مهم است کسب اطلاع می کنید.
• شما متوجه می شوید وقتی کودک تلاش می کند، و می توانید او را در کارهای خوبی که انجام می دهد تشویق کنید.
• با گوش دادن به کودک کسب اطلاعات می کنید و می توانید مشکلات را زود کشف کنید.

وقتی کودکان بدانند که به حرف آنها گوش داده می شود و متهم نمی شوند اغلب احساس راحتی کرده و برای والدین تعریف و سوال می کنند. این امر حتی شامل تعریف یا اعتراف به کاری که اشتباه بوده نیز می شود. اگر والدین به شیوه خوبی گوش بدهند شانس اینکه کودک حتی دفعه بعد که دچار مشکل می شود را تعریف کند نیز افزایش می یابد.

در اینجا چند مثال خوب و نه خیلی خوب می آوریم. با خودتان فکر کنید معمولاً چگونه به حرف های فرزند خود گوش می کنید.

شیوه نه خیلی خوب:

"چرا تو همیشه توی این وضعیت های احمقانه می افتی؟"

نتیجه: کودک در خود فرو می رود و گوش نمی دهد. ارتباطات از بین می رود.

شیوه خوب:

" وضعیت ناجوری بنظر می رسد. چه احساسی داشتی؟ چطوری مشکل رو حل کردی؟"

نتیجه: کودک احساس می کند به حرف هایش گوش داده می شود و به او احترام گذارده می شود. ارتباطات ادامه می یابد.

از بر آشفته شدن خودتان پرهیز کنید

وقتی با فرزند خود صحبت می کنید ممکن است خودتان دچار احساسات شدیدی بشوید. برای والدین مهم است که اجازه ندهند احساسات خودشان بطور اتوماتیک بر اوضاع غلبه کند. این احساسات ممکن است خشم، نگرانی، ناراحتی یا استیصال باشد. اگر والدین بتوانند احساسات خود را کنترل کنند احتمال بروز اختلاف با فرزند شان کاهش می یابد.

فیلم نمونه

در فیلم نمونه می توانید شیوه خوب و شیوه نه خیلی خوب برای ارتباطات با فرزند را ببینید.

• داشتن ارتباطات خوب با کودک روابط را بهتر می کند
• مهم است والدین به حرف های فرزند خود گوش بدهند
• برای چیزهایی که کودک تعریف می کند علاقه نشان دهید
• بگذارید کودک همه مطالب را تا آخر تعریف کند
• از برخورد احساساتی با چیزهای منفی که کودک تعریف می کند خودداری کنید
• با سوال کردن از اتفاقاتی که در زندگی کودک می افتد کسب اطلاع می کنید
• این اطلاعات به شما کمک می کند که چه موقع بایستی کودک را تشویق و ترغیب کنید و چه موقع بایستی به کودک در حل مشکل کمک کنید